Jan Fhijnbeen over zijn ervaring met ovale bladen.

Mijn eerste aanraking met Ovale bladen was in 2006, deze heb ik toen gekocht (Rotor) omdat ik aan een Transalp mtb tocht mee deed en in de weken ervoor last van mijn knie heb gekregen.  Aan ovale bladen werd toen toegeschreven dat het de knieen ontlast en dat was precies wat ik voor ogen had. Één dag voor vertrek heb ik de bladen gemonteerd en een klein test ritje gemaakt. Meteen viel op dat het “anders” was.. maar al snel was dat gekke gevoel weg.

Met deze ervaring heb ik ook bladen (O-symetric) op mn triathlon fiets gezet. Ik dacht als het voor atb goed is (om je knieen te ontlasten) dan is het ook goed voor triathlon waar knieen het al zwaar te verduren hebben. Al snel werd mij duidelijk (bij de eerste wedstrijd) ik makkelijker aan het looponderdeel begon. Ik ben geen goede loper, dus alles wat het maar een stukje makkelijker maakt is meegenomen.

Mijn mening (later ook gebleken) is dat de ovalebladen samen met de tijdrit houding – waarbij je meer boven je bracket zit – de heuphoek meer open gooien en daardoor de heupflexoren minder verkorten wat de transitie naar het lopen weer makkelijk maakt omdat de heupflexoren langer zijn dan bij conventionele ronde bladen.

Al enige tijd doe ik geen triathlon meer, na een val ben ik genoodzaakt te stoppen met hardlopen en richt ik mij nu 100% op het mountainbiken. Eerst met ronde bladen, maar al snel had ik het gevoel, dit is het niet, jaren lang op een tijdritfiets en ovalebladen gereden te hebben, is er een stuk gewenning en ik had echt het gevoel dat op krachtstukken als bijv mulle passages, ik vermogen miste. Ook op de atb ovale bladen geplaatst. Meteen was het verschil voelbaar, ik had weer vermogen op de powerpassages. Ik denk dat het gebruik van ovale bladen op een atb nog meer voordelen biedt dan op een race fiets. Op de atb rijd je over het algemeen met een lagere trapfrequentie (ondanks dat het tegendeel beweerd wordt) en ik rijd makkelijker met een laag rpm in combinatie met ovaal.

Bewust schrijf ik dat het om mij gaat, want er wordt beweerd dat je met ovale bladen juist een hogere rpm moet rijden om profijt van de bladen te hebben. Voor mij is het anders. Wanneer ik gewoon mijn verstand gebruik, dan denk ik dat het voordeel dat ik heb komt omdat de lange lengte van de slag met een ovaal volledig gebruikt wordt door je sterkste beenspier – quadriceps – dus je maakt zo lang mogelijk gebruik van deze spier. Komt bij dat je geen doodpunt hebt en daardoor houd je tractie in de power – mulle en zware – passages bij het mountainbiken.

Met meerdaagse races heb ik het voordeel dat mijn beenspieren echt minder moe zijn, maar ook met trainingen. Ik kan de trainingen veel beter aan en voel dat ik frisser een volgende training in ga. Ik heb een zittend beroep, hierdoor zijn mijn heupflexoren wellicht korter, het helpt mij dus om deze lang te houden (rekken) en sterk te houden (krachttraining) samen met een ovaalblad waardoor de flexoren ook lang gehouden worden, is het voor mij ideaal om met ovale bladen te rijden.

Jan Fhijnbeen